تنــهــايــی را دوســت دارم زيــــرا تــجــربه کـــردم ...

ماهایی که دیگه نه از اومدن کسی ذوق زده میشیم

نه کسی از کنارمون بره حوصله داریم نازشو بخریم که برگرده

ماها آدمای بی احساسی نیستیم

ماها بی معرفتو نامرد نیستیم

یه زمانی یه کسایی وارد زندگیمون شدن

که یه سری بــــاورامونو از بین بـــردن

فقط باید یکی باشه بفهمه مارو

یکی باشه از ما

از جنس خودمون

هر گاه صدای جدیدی سلام میکند

تپپش قلب می گیرم !

من دیگر کشش خداحافظی ندارم

مرا ببخش

که جواب سلامت را نمی دهم !

این روزها

نه حوصله ی خواندن دارم

نه حوصله نوشتن

این همه دلتنگی نه با خواندن کم میشود

نه با نوشتن

دلم فقط آغوش گرمت را میخواهد

 صدا میكنم " تــــــــــــو " را...

این " جانی " كه میگویی جانم را میگیرد...!

نزن این حرف ها را

دل من جنبه ندارد

موقعی كه نیستی....

دمار از روزگارم در می آورد...

 كجاى دنیا ام...؟؟؟

كجاى دنیا ایستاده ام؛

كه دیگر نه آفتاب گرمم میكند

و نه مهتاب سرد...

كجاى دنیا نشسته ام؛

كه دیگر  دیوان شاملو هم آرامم نمیكند

نمیدانم كجا هستم

هر كجاى دنیا هستم گویى یک نفر...

دار و ندارم را با خود به یغما برده است!

دیگر کمتر اشـــک می ریزم ...

دارم بُزرگ میــشوم یا سنـــــگ ...؟!

نمی دانم ..!

اگر میدانی در دنیا کسی هست که با دیدنش

رنگ رخســارت تغیـــیر میکنــد،

و صــدای قــلبـت اَبرویــت رابه تــاراج میبــرد،

مــهـم نیــست که او مـال تــو بــاشــد

مــهــم این است که فـــقــط بــــاشـد،

زِندگی کــند،

لــذت ببرد و نــفــس بـــکشـد.....

زن نیستم اگر زنانه پای عشقم نایستم

                                    من از قبیله ی زلیخا آمده ام!

 آنقدر عـــشـــــق را جار میزنم تا خدا هم برایم کف بزند

            فرقی نمیکند فرشته باشی یا آدم...

                                      یوسف باشی یا سلیمان...

  قالیچه ی عمر من بدون اسم رمز" نام تو" پرواز نمیکند

             زنانه پای این عشق می ایستم

                                      مردانه دوستم داشته باش

نــہ تــرسے בر نـگـاھـش

نــہ اضـطـرابے בر פּجـوבش

نــہ عـشـقے בر سـرش

نــہ בرבے בر בلـش

فـقـط شـبـیـہ oــن قـــבم oــے زنـב،

ســایــہ ام،

خــوش بــہ حــالـش...

سكوت كن

من به همان يک صدم ثانيه نگاهت قانعم

من زاده ی سكوتم

هنگامی كه خورشيد به خواب رفته بود

چراغ هيچ خانه ای روشن نبود

متولد شدم

تنها ماه به روی من خنديد

سكوت كن

تبريک نمی خواهم

من به خيال ِ دوست داشته شدن هم قانعم

من زاده ی خيالم

هنگامی كه شب آسمان را فراگرفته بود

روياهای شبانه ذهن ها را پر كرده بود

متولد شدم

تنها ستارگان با من سخن گفتند

سكوت كن

هديه ای نميخواهم

من به ديدن لبخندی كه به ديگری می بخشی قانعم

من زاده ی فقرم

هنگامی كه دلها از سرما يخ زده بودند

لبخندی برای روشن كردن آتش عشق نبود

 متولد شدم

تنها چراغ روشن ِ خيابان به من گرما بخشيد

سكوت كن

حس بودن ِ تو از هزاران سخن عاشقانه

زيباتر است

من متولد شدم

هم زمان با تبلور اولين قطره ی اشک

سكوت كن

نکنــــــــــــــــــــــــــــــــــد

مامایی که مرا به دنیا آورد بیابید

ناف مرا

با دلتنگــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی بریده!

مى خواهى بروى ؟

بهانه مى خواهى ؟

بگذار من بهانه را دستت دهم ، برو و هرکس پرسید

بگو لجوج بود

همیشه سرسختانه عاشق بود!

بگو فریاد مى کرد

همه جا فریاد مى کرد

که فقط مرا مى خواهد!

بگو دروغ مى گفت

مى گفت هرگز ناراحتم نکردى!

بگو درگیر بود

همیشه درگیر افسون نگاهم بود!

بگو بی احساس بود

به همه فریادها ، توهین ها و اخمهایم

فقط لبخند میزد!

بگو او نخواست

نخواست کسى جز من در دلش خانه کند ... !

یادت هست مــــــــــــادر.... ؟

اسم قاشق را گذاشتی قطــــار,هواپیــما,کشــــتی...

تا یک لقمه بیشــــتر بخورم!!!

یادتـــــــ هستـــــــ ـــ ـــ....

شدی خلبــان,ملوان,لوکوموتیوران...

میگفتے بخور تا بـــزرگ شے خانم شیـــــره....

و من عادتــــ کردم...

که هرچیزے رابـدون اینکه دوست داشته باشم را قورت بدهم

حتــ ـــے بُغض هاے نــــترکــیده ام را...! 

 آخر فراموش ميشوم ...

از يادها ، از خاطرات ، از عشقها ، از روزها ، از شبها  ...

ديگر كسي حتي ، سراغي از من نخواهد گرفت  ...

انگار اصلاً وجود نداشته ام ومي آيد آن روز و

 چقدر نزديك است ......

خدافظ

چــرا مرا ^{خــ ـا کـ} نمےکننـ ـב ، تَــنَـ ـم _{سـَ ـرב} اســتــ

نــــــــشسته ام به یاد ^{کـــــودکی}هایم!!!

دور غـــــــــــــــــــلط ها یه خط بـــــــــــــــسته می کشم...

دور _{خـــــــــــــــــودم} ...!

دور تـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو ...!!!

آدم هــا بـرای هــم^سنگتمــام مـي گذارنــد !!!

امــا نـه وقتــی کــه در ميانشــان هســتی... !

نـــــــــــــــــــــــــــــه ...،

آنجــا کــه در ميــان ^خـاک خوابيــدی،

"سنـــگِ تمــام" را ميگذارنـد و مــی رونــد ...!!!

شنیــده بــودم _{"پـــــــــــــا"}، "قــلب دوم" است ...

امابــــــــــــــــــاور نداشتــم !

تــا آن زمــان كــه فــــــــــــــهمیــدم ،

وقتــی^دل مــانـــدن نــدارم ،

پــای ایــــــــــــــــــــــــــستــادن هــم نیســت... !!!

گــــــــرمای _{^{تــــــــــــنت،}}

زمـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــستان ،

بـــــــــهترین^{بــــــــــــــــهارم} بود ... !

غــــــــــــــــــــــصه مراکــــــــــــــــــــــــــــشت...!!!

وقتی دیــــــــــــــــــــــدم ،

دست به ^سینهایستاده ای !!!

من تمام راه را برای_{آغـــــــــــــــــوشت} دویــــــــــــده بودم ... !

بهتـــــــــــــــــــــــــــازگیفهمیدم ،

^{مــــــــــــــــــــــــرگ} خـــــــــــــــــاطره ها ،

واقــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــعیه ...!!!

_{بــــــــــــــــــــــــــاور}کن... .

می פֿـواے قضاوتـــم ڪنـے ؟!!!

^{ڪـفشآمو}  بپـوشـ ...راهـمو قـבم بـزטּ ...

בرבآمو  بـڪش ...روزـآمو  بـگذراטּ ...

^بعـב قـضاوتــــم ڪـטּ .... !!

دلتنگــــــــــــے

^{همـــون} مكثيـــ ـه كه

رو اسمـــش ميكنــے!!!

زمــــــــــــــــین...

خـمیازه ای بکش به زیر پــای من ... !!!

فـــــــــــــــــــــــــــــــقط هـــــــــــــــــــــــــــــمین ...

مــــن که ازایـنجا ...

نـــــــــــــــــــــــــــمی روم ...

تو هــــم که هیـــــــــــچوقت نـــــــــمی آیی!

میـــــــــــــخواهم بدهم درهای بـــــــــــــــی دستگیره بسازند !!

بــــــــــــــــــــــــــــــــرای این خــــــــــــــــــــــانه ...

 مقداری طـــــناب دار در خـانه هـــــــست !!!

می آییطــــناب بازیکـــــنیم ...

یــا گـــــره اش بــــــزنم به سـقف ... !!!

بـــــیا با پـــنجه راه برویم ...

روی تـــــــــــــــــنِ ایـــــــــــــــن ،دنــــــــــــیا !!!

بگذار خــــــــــــــــواب بماند ...

نــــــــــــــــفهمد از قـــــــــــانونش گریخته ایم!!!

و دلبــــــــــاخته ایم ...!!!

سلام

تولدم مبارک

پایانمان نزدیک است

نبودنمان

را تمرین کن...!!!

خداحافظ

چــــطور مــیتوان به تـاول های پا گفت ...

که تـــمام مسیر طـی شده !!!

اشــــتباه بــــود ... !!!

بـی تــفاوت بــــاش ...!!!

بــه جـهنم ... 

مــــگر دریــا مُـــرد از بــی بارانی ...؟!!!

یک وقت اشتباهی مرا از خــاطرت ،

پـــاک نکنی ...!!!

هر وقت پـاک کن دســــتت بــــود ،

بـــــگو ...

ازروی  کاغذت

بــــروم کنـار !!!

شــب که می شود ...

شـــــــــــروع می شود ،

ای کــــاش هایِ من ...!!!

خــدایا دیـــــدی ...؟!!

کلی بـــــاران فرستادی ،

تا اینلکه ها را از دلـــم بشویی... !!!

من که گــــفته بودم لکه نیست ... !!!

زخــماســــت ...

غــــفلت کرده ای مـــــــادر ...

پـــشت این قـــلب عـــاشق ،

فرزنـــدت آرام آرام جـانمیسپارد ...

و تـــــو ،

فرامــوش کردن را به او نــیاموخته بــودی ... !!!

 کلاغ ...

به خانه ات برس ... .

قصه ی من تمام شد ... !!!

یکی تمامبود و نبودن هایم را ...  

یک جــــــــــا برد... !!!

هرچقدر هم نالیدم و فریاد زدم به سراغم نیایید....

من دارم اورا ترک می کنم..!!!

این روزها کسی از ثابتش استفاده نمی کند

همه اعتباری می خواهند وقابل تعویض

همراه را عرض می کنم.....

دِلـَـــــمــ ؛

گـ ـاهے میــگیـــ ـرَد !

گـ ـاهے میــ ـسوزَد !

و حَتے گــ ـاهے ،

گــ ـاهے نـَ ـه خیــلے وَقتـــ هـآ

امیـــ ـشِکَند !

امــ ـا هَنـــــ ـوز مے تَپـــَــد به خـُدا

حس اون سیگار رو دارم،

که همه جا حرف ازترک کردنشه…

دوســت داشتــن يعنــــي:
اوني که اگه صــــــد دفعه هم ناراحتــــشکني.....
هــربــار ميـــــــگه اين دفــعه آخـــــريه که مي بخشــــــمت.....
و بــازم با اخـــــم ميــاد توي بغــــــلت...

وزن دار نمی گویم
 قافیه هم نمی گذارم
 بی پرده و رک می گویم
دلتنــــــــــگم

این روزها,اگر خون هم گریه کنی

عمق همدردی دیگران با تو... یک کلمه است :

"آخـــــــی"

" هست " را اگر قدر ندانی می شود " بود "

 و چه تلخ است

 " هست " ی که " بود " شود و " دارم " ی که " داشتم "